De recensie van ”De leesclub van lettervreters De Perfecte Buren” doet me helemaal glimmen:
‘De Nederlandse bruid’ geeft op een mooie manier het harde leven en de tradities in de regio van het Nemrutgebergte, in Oost-Anatolië. Hoe een Westerse, vrije vrouw zich staande moet houden in een gebied dat in de middeleeuwen stil is blijven staan. Deze streek staat op de werelderfgoedlijst en in het verhaal wordt ook duidelijk waarom dat is. Sterker nog, dat blijkt de rode draad in het verhaal te zijn. Het concept is prachtig, vanuit gedeeld idealisme en ware liefde samen voor verandering én verbetering van je geboortestreek gaan. De auteur heeft zich duidelijk gesterkt door eigen ervaringen en taalkennis en heeft dat op een prettige manier door het verhaal verweven. Hoe grappig is het om de Turkse en Koerdische woorden in fonetische vorm te lezen! Ik heb geen zichtbare fouten kunnen ontdekken en dat is een compliment waard. *Uw recensent is bekend met de Turkse taal en gewoonten, vandaar ook de belangstelling voor dit boek.
Een eigentijdse roman vol idealisme en dromen met als tegenstander de tradities en het harde leven, zonder een moment onaannemelijk te zijn. De vloeiende schrijfstijl en het mooi uitdiepen van de emoties, de twijfels en bedreigende situaties maken het geheel compleet. Ik heb genoten en me tijdens het lezen in Anatolië gewaand. Ik kijk uit naar haar ander werk!!
Lees de hele recensie hier.
Jessica J.J. Lutz 